Resulullah efendimiz, ''Allahümme yâ mukallibel kulûb, sebbit kalbî, ala dînik '' duasını okuyunca, Eshab-ı kiram, ''Ya Resulallah sen de, dönmekten korkuyor musun?'' dediklerinde, ''Mekr-i ilahiden kurtulmak için, kim bana teminat (güvence, garanti) verebilir ki?'' buyurdu. (Levh-il-mahfuz ve Ümm-ül-kitab risalesi)
Bu dua, ''Ey büyük Allahım! Kalbleri iyiden kötüye, kötüden iyiye çeviren, ancak sensin. Kalbimi, dininde sabit kıl, yani dininden döndürme, ayırma!'' demektir.
