Unutma..!

Ne çok ağır yükün ey omzum..!

Botswana’yı,Brundi’yi,Kongo’yu,Lesoto’yu bilir misin sen..?
Moritus’lu çocukları, Ace’li dedeleri, Arakan’lı nineleri..
Moğol kızlarını, Keşmir’in yetimlerini..
Sibirya’nın yoksul delikanlılarını..
Un bulamacıyla, toza bulanmış yüzleri..!
Sen de o ülkelerden birinde..
Mesela, İngusetya’da, Çad’da yırtık elbiseli, un bulamacından aş,
Hayvanların içtiği dereden su getiren bir kadının oğulcazı,
Radyo bile tanımamış, oyuncak bebek görmemiş kızı olabilirdin!
Açlıktan, hastalıklardan kırılanlar zincirinde bir halka..
Kemikleri sayılan, kaburgası üzerinde canlı bir iskelet değilsen eğer,
Seni Yaratan oralarda sınamadığı,
Ama seni Yaratan burada onları unutmamakla,
Yardım elini cömertçe uzatma rolü biçtiği,
Resimlerine baktığında, sıcacık yatağına yattığında,
Onlar için hıçkırıklarla ağlaman, dua etmen için..
Onlar için sana gelenlere, sen gitmediğin halde,
‘’Ver’’ diyenlere vermen, sofrandaki çeşitleri azaltman,
Onlar için arttırman,
Omzundaki insanlık sorumluluğunu sıcak yuvanda..
İdrak edip vermen için, onlara verilmeyenlerin;
Senin elde ettiklerini sandığın, aslında sana kolayca verilenleri,
Onlara iade etmen için,
Yarın hesap gününde, utanmaman için
Sen, buradasın,
Onlarsa, unutma..
Senin omzunda! 30.11.2007