Anımsatmayan Sevgiler Neden Acıydı? Hakiki Sevgi “Sen” Olduğun İçin mi?
Sensiz Sevgilerin, Sana Getirmeyen Sevmelerin Kıymeti Olmadığı İçin mi?
Senin Dışında Sevilenler Tutsak Ettiği İçin mi? “Sevgi” Sensizken Adamlığını Kaybettiği İçin mi?
Sevgi Niye Vardı, Sana Getiren Yolları Daha Kolay Bulmak İçin mi?...
Bir Seni Sevmem Gerekirdi, Yıkılmaya Mahkûm Dünyada...
Bir Sana Koşmam Gerekirdi Hiç Düşünmeden... Telaşlarıma ve Sensizliği Benimseten Hayallerime Aldırmadan... Bir Senin Adını Yazmalıydım Yüreğime...
Yüreğimi Sahibine Teslim Etmeliydim Hiç Şüphe Etmeden...
Yüreğimin Sahibi Sendin, Sevgine Muhtaç Olan Bendim...
Seni Tenzih Ederek Buyurmalıydım Yüreğime... Nakış Nakış İşlemeli, Doymayı Bilmeden Seyretmeliydim Adını... Hatta, Seni Düşünmediğim Demlerde...
Sensizliğin Adı Ölüm Olmalıydı Gönül Hanemde...
Bir Sana Susamalıydım...
Bir Sana Yanmalıydım Yanmanın Hakkını Vererek ve Bir Sana Ölmeliydim Sevgimden...
Kalbim Her Atışında “Bir İsmin” Dolanmalıydı Dilime... Dilim Kalbimle Bir Olmalıydı ve Benim Yalnız “Sana” Olmalıydı Dönüşlerim...
Öyle Bir Yüreğim Olmalıydı ki, Amacını Unutmalıydı...
Öyle Bir Yüreğim Olmalıydı ki Mecnun Demeliydi Bana, Beni Görenler... Mecnunun Adı Yeniden Yankılanmalıydı...
Dağlar Yerinden Oynamalı, Toprak Hayretlere Kapılmalıydı, Ben
“HU!” Deyince... Yer Sarsılmalı, Kıyametler Kopmalıydı, Ben “HAY!” Deyince...
Yüreğim Yanık Kokmalıydı Sevgimden...
Adını Her Andığımda Unutmalıydım Kendimi ve Seni Unutturan Her Şeyi... Ben Böyle Sevmeliydim ve Böyle Ölüp Gitmeliydim.
Geri Dönmeliydi Kalbime Uğrayanlar...
Aşkın, Ashabı Kehf Gençlerini Anımsatmalıydı... Onları Görünce Korkudan Ürperenler, Benim Kalbime Yaklaşınca da Ürpermeliydi Ve Seslenmeden Çekip Gitmeliydiler...
Yalnız Yüreğim ve Yüreğimi Dolduran Sevgin Yetmeliydi Bana.
Kimseye İhtiyaç Duymadan, Vuslata Erinceye Dek Öylece Beklemeliydi…
İşte, Sevmek Böyle Olmalıydı, Peygamberane Bir Tavırla...
Ashabi Bir Usulle... Ben Böyle Sevmeliydim Seni... Ben Böyle Ölmeliydim Sende, Yeniden Dirilircesine...
Ayet Ayet Geçiyorsun İçimden, Susuyorum ve “Sana” Ait Olan Her Kelama Boyun Eğiyorum...
Seni Öven Cümleler Sıralanıyor Zihnimde... Seni Haykırıyor Her Hece ve Her Kelime...
Çaresiz Kalıyorum Varlığın Karşısında ve Yalana Açılan Tüm Sevgileri Deviriyorum Birer Birer...
Yırtıyorum, Karalıyorum Esir Eden Yapmacık Sevgileri,
Ağlıyorum Yeniden Beni Affetmen İçin...
Beni Kurtaramayan, Cehennemin Alevlerine Kendi Elleriyle Atan Sevgilere Sırtımı Dönüyorum...
Sensiz Olan Her Şeye Kapatıyorum Kapılarımı...
Sana Adım Atamayışlarım, Yüreğime Sarmayışlarım Utandırıyor Beni...
Yağmur Damlası Misali, Yere Düşürüyor Islak Bakışlarımı...
Şimdi, Suçlu Bir Çocuk Misali Kaçmak İstiyorum Kendimden...
Ey Rabb'im “Sana” Sevginden Yapılmış ve Sevgin Kokan Tevbeler Sunuyorum...
http://vakiseher.blogcu.com/
