Artık hayat siyah-beyaz ve mat !
Renkler ölgün,
Gönül yorgun..
Şimdi zaman, hazana demirlemiş..
Yapraklarda sarının tonları,
Hüznün konfetileri gibi,
Saçılmışlar gönül ovama.
Sokaklar kan gölü, puslu, pusulu !
Sevgi, kalleşin bıçağında kurban!
İnsana saygı karaborsa,
Ehl-i sünnet garip ve devletsiz..!
Namert saltanatında,
Ahlak mı, çoktan sözlüklerde kaldı.
Ahir zaman bu işte, böyle bir şey
Ve bizler tam merkezinde,
Yaşadığımızı sanan canlı cenazeleriz!
